
نایب رئیس کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با «نسلفردا»:
تعداد بازدید : 5
تناقضهای بحث آموزش و اقتصاد باید حل شود
دانشگاهها به بنگاههای اقتصادی تبدیل شدهاند زیرا نظارتی وجود ندارد
نمیشود یک رأی و نظر قطعی داد که مدارس و دانشگاههای آزاد و خصوصی بیشتر محل تجارت هستند تا آموزش و تعلیم و تربیت
نویسنده : دریاوفایی/ گروه جامعه
تا قبل از اینکه کرونا بیاید دانشگاههای کشور به ویژه بخش خصوصی و نیمه دولتیها اوضاع و احوال چندان مطلوبی نداشتند. آنطور که شواهد و قرائن نشان میدهد گلایههای بسیار زیادی نسبت به کیفیت آموزش و میزان شهریه دریافتی آن هم در وضعیت غیرحضوری فعلی نسبت به برخی از این دانشگاهها مطرح است. در این باره با علیرضا منادی سفیدان، رئیس کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی به گفتوگو نشستیم که در ادامه میخوانید:
انتقادهایی در مورد اغلب دانشگاههای آزاد و خصوصی وجود دارد از مباحث مالی گرفته تا کم و کیف آموزشها، موانع رفع این ایرادات چیست؟
البته یک ذهنیت دیرینهای شکل گرفته که اساساً مؤسسات آموزش عالی آزاد، خصوصی و نیمه دولتی نگاهشان بیشتر اقتصادی است تا علمی. ما وجود پارهای از مشکلات را انکار نمیکنیم اما بیانصافی است که اگر مثلاً فلان دانشگاه معایب یا تخلفاتی دارد آن را به همه این نوع مراکز علمی تعمیم بدهیم زیرا انصافاً تعدادی از همین دانشگاهها هستند که اتفاقاً بسیار بیشتر از شهریهای که دریافت میکنند خدمات آموزشی ارائه میدهند و از اساتید بسیار برجسته و شاخص استفاده میکنند. با این حال باید در بحث آموزش و اقتصاد کشور یک سری از تناقضها حل شود. یا میخواهیم حوزه اقتصاد و آموزشمان مردمی باشد یا میخواهیم همه چیز درانحصار دولت قرار بگیرد که هر دو مباحث جداگانهای است. بالاخره سوالی است که باید جواب بدهیم و اگر جواب این پرسشها را عملی کردیم درحقیقت نیمی از راه را برای برطرف کردن اشکالات رفتهایم.
ارزیابی شما از عملکرد کمی و کیفی دانشگاههای آزاد و خصوصی چیست و به نظرتان با توجه به شرایط غیرحضوری بودن آیا بهتر نیست تجدید نظری در میزان دریافتی شهریهها صورت گیرد؟
بله موافقم. به هرحال الان اوضاع متفاوت است و پیشنهاد میشود مسئولان دانشگاهها در سیاستگذاریهای مالی خود تصمیمات حمایتیتری را اتخاذ کنند. گرچه بعضی از دانشگاهها دراین دوسال جانب انصاف را رعایت کردهاند. اما درپاسخ به بخش اول سوالتان باید گفت: نمیشود یک رأی و نظر قطعی داد که مدارس و دانشگاهها بیشتر محل تجارت هستند تا آموزش و تعلیم و تربیت. ببینید، زمانی که دانشگاههای خصوصی شکل گرفت، از آزاد گرفته که عملاً پولی بود تا دانشگاه غیرانتفاعی که به دلیل نیازی بود که به هرحال حجم عظیمی از جمعیت متولدین دهههای 50 و 60 به مرحله دانشگاه رسیده بودند. حال اینکه برخی با الفاظی که به کار میبرند و دانشگاههای آزاد و خصوصی را بنگاههای تجارتی خطاب میکنند به نظرم باید نظارتمان را درست کنیم.
در شرایط فعلی اقتصادی و با توجه به اینکه پایان کرونا مشخص نیست، مجلس به سهم خودش چه کمکی میتواند برای رفع این ایرادات انجام دهد؟
همانطور که عرض شد، بهتر است مدارس و دانشگاهها برای تصمیمات شهریهای به گونهای که کیفیت آموزش تنزل نکند اصلاحاتی انجام دهد. صحبتهایی مطرح است که در کمیسیون آموزش هم مجدداً و مشخصاً این موضوع مورد بررسی قرارگیرد. به هرحال متاسفانه دانشگاههای خصوصی و مدارس غیرانتفاعی داریم که از مسیر آموزش خارج شدهاند و به بنگاه اقتصادی تبدیل شدند و ناگفته نماند که از این طرف هم با انحصارهای دانشگاههای دولتی نیز مواجهیم. یعنی وقتی ورود به دانشگاه دولتی به عنوان عضو هیئت علمی و حتی دانشجو یک شرایط و محدودیتهای خاصی دارد که آن هم باید اصلاح شود.